Zakończenia

Końcówki

Jeden koniec wewnętrznej linki może posiadać mały, odpowiednio ukształtowany element metalowy, znany (ze stosowanych w pewnych przypadkach, lutowanych zakończeń o kształcie gruszki) jako złączka wkrętna  dopasowana do mechanizmu zmiany biegów i dźwigni hamulca. Drugi koniec jest często zaciśnięty do elementu hamulca lub dźwigni zmiany biegów, który musi się poruszać, lub jak jest najczęściej spotykane przy motocyklowych linkach sterujących, spasowany z kolejną złączką wkrętną.
Tradycyjnie, w rowerach linki zmiany biegów są zakotwione w manetce przy pomocy małej cylindrycznej złączki wkrętnej, koncentrycznej z linką. Złączki wkrętne hamulca roweru są jednak inne w rowerach górskich (MTB), z prostą kierownicą, i w rowerach drogowych, z zagiętą kierownicą. W rowerach MTB do przytwierdzenia cięgna hamulcowego do dźwigienki hamulcowej stosuje się bębenkową (cylindryczną) złączkę wkrętną, do zamocowania linki hamulcowej do dźwigni hamulcowej, podczas gdy rowery szosowe mają złączkę w kształcie gruszki. Niektóre zastępcze linki hamulcowe do rowerów występują w obu stylach, jeden na każdym końcu. Niepotrzebny koniec odcina się i wyrzuca po instalacji.

W zastosowaniach do rowerów, zarówno do hamulców jak i zmiany biegów, zewnętrzny wymiar zaślepki lub nasadki na końcu pancerza wybiera się tak, aby zapewnić luźne dopasowanie wewnątrz końcówki regulatora bębenkowego. W ten sposób, bębenek będzie się ślizgał po nasadce, gdy jest obracany podczas regulacji. Gdyby nastąpiło zacięcie się nasadki na końcówce bębenkowej, cięgno ulegałoby skręcaniu podczas bezowocnych prób regulacji.

Złączki wkrętne są również dostępne oddzielnie od linek, do celów naprawy lub budowy linki na indywidualne zamówienie. Mocowane są do linki poprzez lutowanie. Tam gdzie wymagany jest swobodny ruch obrotowy złączek względem osi cięgna, końcówka cięgna może być zakończona mosiężną nasadką lub "trąbką" przylutowaną do cięgna. Bębenkowa złączka wkrętna jest spasowana suwliwie na mosiężnej nasadce, więc może się obracać, dla zapewnienia pokrywania się złączek przy każdym końcu linki, oraz uniknięcia skręcenia wewnętrznej linki. Stosowanie do wewnętrznej linki podwyższonej temperatury przy lutowaniu może spowodować osłabienie stali, i chociaż lutowanie miękkie nie jest tak mocne jak lutowanie srebrem, do utworzenia połączenia wymagana jest niższa temperatura i istnieje mniejsze prawdopodobieństwo, że w rezultacie wnętrze cięgna ulegnie uszkodzeniu. Lutowanie srebrem może wymagać dodatkowej obróbki cieplnej drutu, aby utrwalić jego odpuszczenie dla zabezpieczenia przed jego zbytnim zmiękczeniem lub zbytnią łamliwością [potrzebne źródło]

Złączki wkrętne, które łączą się z cięgnem za pomocą śruby również są dostępne do celów napraw awaryjnych, lub gdzie do konserwacji wymagane jest wyjęcie.

Mała nasadka, nazywana również zaciskiem, może być zaciśnięta na końcach linki, dla zabezpieczenia przed strzępieniem się.
Inne sposoby zapobiegania strzępieniu obejmują lutowanie miękkie lub lutowanie końcówek drutu srebrem, lub idealnie łukowe obcinanie drutów.

Jeśli wewnętrzny drut jest pełny, jak w zastosowaniach w przepustnicy samochodu lub kosiarki, może być po prostu zagięty na jednym lub na obu końcach, do zaczepienia z elementem, który popycha lub ciągnie.